आलो वेस ओलांडून देह जन्म त्वा वाहून
आले गेले निरोपाचे रोप अंगणी वाहून
करू पाहिला संसार ऐहिकाचा मुका मार
पळ पळालो बेजार नाही फिटला अंधार
रूप निरूप आकार विरूपाची सोंगे फार
जेहि देखणे पाहिले नाहि भेटला आधार
जळू गेली माया काया छेडली अंगी शततार
राहिल्या न पडदे भिंती दिसू लागले त्या पार
क्षणाची उसंत बेतली उलगडले घन संभार
घरटे उसवून उघडले उजेडास मिटले दार
सुटे मोकळे आकाश जीव आता,.. विना पाश
झिंग निराकार अशी ही नको पुन्हा उसने श्वास
शेवटास आरंभाची चिरंजीव वेडी आशा
राहुदेत ध्रुवापाशी अशी चंदनी आरास
.........................अज्ञात
आले गेले निरोपाचे रोप अंगणी वाहून
करू पाहिला संसार ऐहिकाचा मुका मार
पळ पळालो बेजार नाही फिटला अंधार
रूप निरूप आकार विरूपाची सोंगे फार
जेहि देखणे पाहिले नाहि भेटला आधार
जळू गेली माया काया छेडली अंगी शततार
राहिल्या न पडदे भिंती दिसू लागले त्या पार
क्षणाची उसंत बेतली उलगडले घन संभार
घरटे उसवून उघडले उजेडास मिटले दार
सुटे मोकळे आकाश जीव आता,.. विना पाश
झिंग निराकार अशी ही नको पुन्हा उसने श्वास
शेवटास आरंभाची चिरंजीव वेडी आशा
राहुदेत ध्रुवापाशी अशी चंदनी आरास
.........................अज्ञात
