संजीवक

खुळी दालने प्राजक्तासम उलटुन गेली पाने
फुलली राने; गूढ नभातिल झरले आषाढाने
आभाळातिल गोत उतरले; धुके दंवात नव्याने
भुलले अंकुर; पक्षी किलबिल आरव एक रवाने

मुके तेवढे सरलेले पळ संजीवकसे मेणे
अश्वासक संवाद कळ्यांचे स्नेह भारले गाणे


.....................अज्ञात

खंड कपारी

अभिषेकाचे ओढे नाले
वाहुन गेले माघारी
शिरी बोडके उरले कातळ
हिरवळ सुकली संसारी

तळी साचले मुके सरोवर
किमया प्रतिबिंबित सारी
अगणित लेणी खंड कपारी
दिसल्या मजला गाभारी

काठ किनारे भिजलेले
आकाश पृष्ठ्भर निजलेले
रंगात निळ्या लहरींवरती
पवनाचे स्पर्श पहुडलेले

जड एक कोपरा माझाही
काळजात काहुर दडलेले
कजळरात्री अंधार नभी
चांदणे भ्रमात विखुरलेले

.........................अज्ञात