अजाणता

अजाणता जाणले कसे
इप्सित शब्दांनी मनातले
भातुकलीने लक्ष्य वेधले
गतकाळात विखुरलेले

चिमणी पोपट बुलबुल आदी
सवंगडी सारे जमले
चित्त हरखले हरली चिंता
वय उरले शैशवातले

बडबडगाणी हिरव्या रानी
राज्य परीचे सापडले
नितळ मोगरी अवकाशावर
बाळ निरागस बागडले

 …………… अज्ञात

मनकवडी

कसा आहेस ?……  प्रश्न एसेमेस
मस स्स्स ….स्त !!………. उत्तर एसेमेस …

लिहिलेला "मस्त" हा मुका शब्द
गाभ्यातला  कातर स्वर 
लपवू शकला नाही

उत्तरकर्त्याचं
आत्मभान, स्वाभिमान, उसनं अवसान
ओसांडून वहात होतं
त्याच्या अंतर्मनाच्या सांत्वनासाठी…

मन,
स्वत:शी आणि
त्याच्याशी एकरूप झालेल्या द्वैताशी
प्रतारणा करू शकत नाही

व्यक्त अणि अव्यक्त यांतून
परिस्थितीनुरूप
एकाच भावनेचे
भ्रामक अथवा अर्धसत्य अविष्कार
घडत असतात

त्यातल्या सत्य वाहनाला
"टेलीपथी" म्हणतात

असे सूक्ष्म संदेश
नेमके वाचू शकणारी माणसं 
"मनकवडी" असतात

……………………. अज्ञात

असणे नसणे

जगण्यात उगिच सजते असणे
अक्षरांत झिंगवते नसणे
असणे नसणे ओसांडे मन
हसण्यात सदा किण किण श्रावण

आभास सदा पथदूर कुठे
शोधास कठिण पडते कोडे
मेघावळ पिंजुन एकांती
धड धड करते काळिज वेडे

आकाश; खोल पोकळ वासा
आवेग; न ठावे थांग जसा
पवनासाहि ना कळलेले हे
वाहतो सवे निशिगंध कसा

………………… अज्ञात

अथांग

ऋणात आहे; …. ऋण काटेरी
तरी वाट ती माहेरी
लाघव ओळी हळव्या लहरी
अभंग संचित गाभारी

ठाव न लागे अथांग सारे
उचंबळे कधी मौन उरी
प्राजक्तासम सण एकेरी
एकांताची कास धरी

स्पर्श दंवाचा चित्त थरारे
ओघळ किंचित; बंड करी
म्हणे सवे ये श्रावणात  अन
फिरव मला गत माघारी

…………… अज्ञात

आजहि

आजहि बुलबुल तेच बोलते
दुष्कर भाषा परी ही ती
दूर क्षितीजावरती दिसते
क्षीण तेवणारी पणती

आशा नाजुक हिरवळते
दरवळते प्रतिमा ओझरती
अमिट स्वरांचे हे नाते
गुंजारवते अवती भवती

श्रावण धारा लोभस वारा
भाव भावना ओघवती
पागोळी हळुवार उतरते
आतुरल्या काठांवरती

वलये वलये उठती विरती
हुर हुर मनभर कातरती
सांज सकाळी आठवती
नयनांत रेखलेल्या भेटी

…………… अज्ञात

किमया

भाषा,…  शब्दांची किमया
अर्थबोध मानभावी माया
जाण काय समजे ना कांही
वय तितुके बघ गेले वाया

हसणे रडणे भाव भावना
अंत:कळा हृदयास कळाया
कोश कठीण भिजण्यास हवे
स्पर्शता सकळ अंकुर रुजवाया

……………………अज्ञात

Tribute to a great artist

शिमगा

माझे कसे म्हणू  मी माझाच मी न आहे
स्मरतो कधी कुणाला अंतर उगाच दाहे
आवेग भावनांचा माया उतून वाहे
अभिषेक तोष तरिही संवेदना दुखावे

मेघाळ आसमंती संकेत जड पळांचा
वारा थके जरासा अंगी उलाल लाही
श्वासात जीव लाव्हा रुसवा भला इरेला
आतंक सोसलेला शिमगा सुभान देही

………………अज्ञात

सद्गदीत

हलकेच खुणावे मज कोणी
अंतरी सुरस श्रावण गाणी
मन सुप्त कहाणी एकेरी
व्यापल्या साचल्या आठवणी

प्राजक्त क्षणांची ही वाणी
ओळखी सख्यांची आळवणी
उमले दरवळ कर्पुरी उरी
नि:संग नितळ जणु की पाणी

आकार निराकारात खुळा
भिरभिर घरभर ही चाचपणी
आनंद कधी विरहात भरे
सद्गदीत द्वय हृदय पापणी

……………… अज्ञात