सलगी

कौल कौल छत्रामधुनी गीत अंबराचे गळते
रोम रोम कोण पुकारी; हृदयी सल; ना आकळते
जीर्ण; कुडाच्या ह्या भिंती जड होउन पाउल पडते
आर्त कोळुनी जन्माचे पडछाया हसते रडते

किती जाहले राहीले चाक रहाटाचे फिरते
कोरडे जलाशय तरिही आंसवात मन भिरभिरते
ऊर उतू वाहू पाहे बांधावर पाहुन नाते
अंकुरात माया असुनी मातीशी सलगी नडते


.................अज्ञात