अंकुर

शुष्क दिसे, पोटी पण पाणी,
हृदयी एक कहाणी,
बीजे अगणित दडलेली,..
पाहिली कधी का कोणी ?

श्वासात उसासे जडलेले
आतूर सदा आणीबाणी
छाया मेघांची कुंद जशी
ओठी थिजलेली वाणी ?

सर सर शिरवा शिडकावा
काहुरते एक विरह राणी
हुरहुरते सुप्त, डंवरते मन
अंकुरते व्याकुळ धरणी

....................अज्ञात