"किनारा"

स्नेह भारले हृदय; जसा जळकुंभ तरळ आकाश पथी
वाटेवर आतुर प्राण; सकल सुप्तात विकल चातक नाती
पवनास ठाव ना गाव; विचारू तुला कुठे; अंधार मती
चाहूलहि ना; निःशब्द व्यथा; भेटीस भला अवकाश किती ?

चाललो दिशा अंकुरापरी शोधीत प्रकाशाच्या द्वारी
दाटून येइ आभाळ जसे; गुदमरे अक्षरांची वारी
तव भृंगस्पर्श चैतन्यमयी गंधाळ उमलवे गाभारी
प्रतिभेस स्वरांचा शिडकावा रुजवी सजवी नव गेंद उरी

पापणी भरे आकाशाची प्राशून सागराचे पाणी
लाटेस किनारा दिलाच का ? आकळते आता या सगुणी
बाष्पास कवे अदृष्य पवन लंघण्या कंकणाची वेणी
विहरास स्वैर मेरूच हवा आधारास्तव बेजार क्षणी

......... अज्ञात