सल

जाणवले नाही सदाही होते जागे
अवती भवताली रक्षणकर्ते काटे
काळात किती ओघळले सालस मागे
विरलेले वास्तव मिठीत घ्यावे वाटे

परतून न येते फिरून कांही कधिही
ओंजळीत घ्यावे भरून ते अन द्यावे
साजरा दिवस जो आला तो सजवावा
ओघात वाहत्या मिसळत असते सारे

सलते सुटलेले चुकलेले ते अवघे
दूरचे सदाही दिसती गोंडस धागे
दृष्टीच सदोषी नीर क्षीर ना उमजे
काळावरती पळ धावे वेगे वेगे

…………अज्ञात