" सहवेदना "

पूर येतो पापणीला श्वास कंठी दाटुनी
दूरही चाहूल ना आकाश भरले पाहुनी
पाउले जड जाहली उलल्या कळा मेघाळुनी
भारल्या संवेदना तळ चालल्या ओलांडुनी

थांबला वारा अचानक शब्द ओठी बांधला
साहवे ना जाळ आता ऊन आले वाहुनी
ऊरवेल्ह्या आठवांच्या पोळलेल्या जाणिवा
पाठ सोडी ना कसा सांगू तयां समजाउनी  ?

का प्रवाही होतसे गाठीतली सल भावना ?
लोपलेल्या मैफ़िलींना का फुटे पान्हा पुन्हा ?
काय गेले राहुनी ना संपते संभावना
घे उरी कवटाळुनी हृदयातली सहवेदना

……… अज्ञात