"ओघ"

वाहून आले चांदणे……
सरल्या कळा आधीनसे आता जिवाचे नांदणे
वाट पाही काठ
केव्हा लाट भरतीची आवेगी हून देइल आंदणे

वेदनेचा हा चव्हाटा
अंगणी व्याकूळसा त्याला खुळे हे सांगणे
ध्यास हेलावे इथे
हे रांगणे सोडून ; घे आलिंगुनी ओसांडणे

ओहटी दारी उभी
घेऊन जाण्या पानगळ नाळेतली डोहातळी
स्पंदते ओली कळी
आतूरतम कोषातल्या गंधाळ देण्या ओंजळी

…………. अज्ञात